شرایط مقرله چیست؟

کسی که به نفع او اقرار شده است، باید دارای شرایطی باشد که به شرح ذیل است:

 

1- موجود باشد

چنانكه در ماده 1266 قانون مدنی تصریح شده است: «در مقرله، اهلیت شرط نیست اما بر حسب قانون باید بتواند دارای آنچه به نفع او اقرار شده است، بشود.» بر اساس این ماده معلوم می‌شود كه مقرله باید در زمان اقرار، موجود باشد بنابراین هرگاه مقرله كسی باشد كه هنوز نطفه‌ او منعقد نشده است، اقرار درباره او معتبر شناخته نمی‌شود.

با این وجود، ماده 1267 قانون مدنی، اقرار به سود متوفی را موثر می‌داند و اثر آن را به سود وارثان تحلیل می‌كند. «اقرار به نفع متوفي درباره‌ ورثه‌ او مؤثر خواهد بود.»

 

2-  اهلیت مقر له

منظور از اهلیتی كه در مقرله شرط شده، اهلیت تملك است، نه تصرف. بر این اساس ماده ۱۲۶۲ قانون می‌گوید: «اقرارکننده بايد بالغ، عاقل، قاصد و مختار باشد، بنابراين اقرار صغير و مجنون در حال ديوانگي و غيرقاصد و مکره مؤثر نيست.»

كافی است كه مقرله صلاحیت تملك حقی را كه به سود او خبر داده شده است، داشته باشد؛ هرچند كه نتواند در آنچه دارد، تصرف کند.

 

3- معلوم بودن مقر له

علم اجمالی به مقر له برای نافذ و اثربخش بودن اقرار كافی است.

شرایط مقر (اقرارکننده) چیست؟

اقرار كننده باید اهلیت داشته باشد تا اقرار نافذ شود. به این معنا که اقرار کننده باید دارای شرایط ذیل باشد:

 

1-  بلوغ

اقرار کننده باید بالغ باشد. بنابراین اقرار صغیر نافذ نیست.

 

2- عقل

اقرار مجنون ادواری در حالت افاقه پذیرفته می‌شود. چون در این فرض او را عاقل می‌شمارند.

 

3- رشد

اقرار فردی كه به واسطه «سفه» ممنوع از تصرف در اموال و حقوق مالی خویش است، فقط نسبت به امور مالی معتبر نخواهد بود. بر اساس ماده ‌1263 قانون مدنی، «اقرار سفيه در امور مالي مؤثر نيست.»

 

4- قصد

اقرارکننده‌ در هنگام‌ اقرار باید دارای‌ قصد اخبار باشد و الفاظ یا اشاراتی‌ که‌ بدون‌ قصد ادا شود، اثر حقوقی‌ ندارد؛ بنابراین اقرار شخص‌ خفته‌، بیهوش‌ یا مست‌ و نیز اقرار در مقام‌ استهزا یا در بیان‌ مثال‌ معتبر نیست‌.

 

5- اختیار

اگر اقراری بر اثر اعمال اكراه‌آمیز و اجبار باشد، پذیرفته نمی‌شود. اكراه با اعمالی حاصل می‌شود كه مؤثر در شخص باشعوری باشد و او را نسبت به جان یا مال یا آبروی خود تهدید كند، به نحوی كه عادتاً قابل تحمل نباشد. 

در مورد اعمال اكراه‌آمیز سن، شخصیت، اخلاق و مرد یا زن بودن شخص باید در نظر گرفته شود اما چنانچه فردی در نتیجه اضطرار اقرار به امری كند، اقرار او صحیح و نافذ است.

بر اساس ماده ۲۰۲ قانون مدنی، «اکراه به اعمالي حاصل مي‌شود که مؤثر در شخص باشعوري بوده و او را نسبت به جان يا مال يا آبروي خود تهديد کند، به نحوي که عادتاً قابل تحمل نباشد. در مورد اعمال اکراه‌آميز سن، شخصيت، اخلاق و مرد يا زن بودن شخص بايد در نظر گرفته شود.»

همچنین ماده ۲۰۶ این قانون می‌گوید: «اگر کسي در نتيجه‌ اضطرار، اقدام به معامله کند، مکره محسوب نشده و معامله‌ اضطراري معتبر خواهد بود.»

اقرار چیست؟

اخبار یک شخص بر علیه خود و به سود دیگری اقرار است.

هرکسی علیه خودش حرفی بزند یا چیزی بنویسد .

 

ارکان اقرار:

1-مقر:

اقرار کننده

2-مقر به:

مفاد و موضع اقرار- اخبار شخص

3-مقر له:

کسی که اقرار به سود اوست.

 

شرایط مقر (اقرارکننده)

 

ادله اثبات دعوا

1-اقرار

2-سند

3-شهادت- گواه

4-علم قاضی

5- امارات

6-سوگند( قسم)

ادله اثبات دعوا  احصاء شده یا حصری (قابل شمارش است و قابل اضافه کردن نیست)است.

حقوق مدنی-1

س

---

---

 

عمل حقوقی چیست ؟ - ارکان آن را نام ببرید؟-انواع اعمال حقوقی را ذکر کرده و تعریف کنید؟

*تعریف عمل حقوقی:

هر عمل ارادی که دارای اثر حقوقی باشد عمل حقوقی است.

ارکان عمل حقوقی:

1-اراده

2-دارای اثر حقوقی

اعمال حقوقی به 3 دسته تقسیم می شوند.

1-عقد

2-ایقاع

3-وقایع حقوقی

تعریف عقد:

همكاری متقابل دو یا چند اراده در ایجاد یك ماهیت حقوقی است.مثل (عقد بیع)

تعریف ایقاع:

ناشی از یك اراده در ایجاد یك ماهیت حقوقی است.مثل (طلاق)

تعریف وقایع حقوقی:

وقایعی که با اراده یا غیر ارادی توسط افراد یا عوامل دیگر شکل می گیرد و موجب مسئولیت مدنی می شود و آثار حقوقی دارد. (مرگ و تولد)

 

تفاوت قوانین آمره با قوانین تکمیلی چیست؟

1- بر خلاف قوانین آمره نمی توان توافقی انجام داد.

2- خلاف قوانین تکمیلی می توان توافق انجام داد.

3-هر دو الزام آور هستند فقط توافق در قواعد تکمیلی مقدم بر قانون می شود.

قدرت عالی سیاسی چیست؟

مفهوم قدرت سیاسی از مهم‌ترین مفاهیم سیاسی است، به طوری که از آن به عنوان جوهر سیاست یاد می‌شود.

قدرت سیاسی (political power):

آن نوع از قدرتی است که یک فرد یا گروه در درون جامعه برای تأثیرگذاری و کنترل زندگی سایر افراد و گروهها دارا هستند.در عرصه سیاسی راههای گوناگونی برای بدست آوردن این نوع از قدرت وجود دارد.

تفاوت آیین نامه با تصویبنامه با بخشنامه

آیین نامه ها سه نوع اند.

1-آیین نامه های اجرایی :

مقرراتی هستند که به حکم صریح یا ضمنی قانونگذار برای تکمیل قانون وضع می شوند.  به علت عدم استقلال ذاتی آنها به آنها ایین نامه های غیر مستقل نیز میگویند

2-آیین نامه جایگزین قانون یا ایین نامه های تفویضی:

مقرراتی که با اذن صریح قانونگذار توسط مجریه تدوین میشوند اما ماهیتا با قانون فرقی ندارند.

3-آیین نامه مستقل :

مقامات اجرایی به موجب اصل 138 میتوانند در حدود اختیاراتشان اقدام به وضع آیین نامه نمایند.

این نوع ایین نامه ها مستقل از قانون برای انتظام روابط افراد به کار میروند بسیار متنوعند مانند ایین نامه های انتخاباتی ، شهرداری ، امور مالی ، استخدامی ..... مقامات واضع آن هیات وزیران ، وزیر ، استاندار ، فرماندار ... می باشند. و به صورت ذیل تقسیم بندی میشوند ایین نامه های مستقل سازمان دهنده خدمات عمومی ، ایین نامه های مستقل انتظامی ، ایین نامه های مستقل ضرورت (در شرایط اضطراری تصویب میشوند) ،

تصویب نامه :

مقرراتی است که مراجع و مقامات دولتی در حدود صلاحیت در امور معین و مشخص وضع می نمایند در اموری غیر از امور مورد نظر قانونگذار . مجوز حقوقی دولت در وضع تصویب نامه ناشی از مسئولیت است .تصویب نامه محتوی امری معین و محدود است به صورت متن واحد تدوین میشود ولی ایین نامه مشتمل بر قواعد عام و کلی متعدد و مرتبط است.

بخشنامه :

که به آن متحدالمال می گویند. یعنی تعلیم و تعلیمات کلی و یکنواخت به صورت مکتوب ، که از طرف مقام اداری به مرئوسین برای ارشاد به مدلول و طرز تطبیق قانون یا ایین نامه داده میشود و نباید مخالف قانون یا ایین نامه باشد و اگر مخالف صریح قانون نباشد از سیوی مرئوس لازم الاتباع است .

(دستورالعمل : توسط شوراها و کمیسیون ها وضع می شود ، تعیین ضوابط اجرایی برای واحدها است برای ارائه اطلاعات فنی و عملی .

مصوبه :

تصمیمات شوراها ، هیات ها و کمیسیون ها است به مفهوم اخص کلمه .

ابلاغیه یا ابلاغ وزارتی یعنی هدایت ادارات در اختیار و تکلیف وزیر است اگر به مورد خاص باشد دستور وزیر را ابلاغ وزارتی گویند و اگر به طور کلی باشد بخشنامه وزارتی گویند)

نظارت و ابطال آیین نامه از چه طریقی میسر است؟

1-نظارت پارلمانی:

طبق اصل 138قانون اساسی  و اصل 85 قانون اساسی - رئیس مجلس

2- نظارت قضایی:

دیوان عدالت اداری